 |
| ไก่กับหมาป่า |
ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีชาวบ้านหญิงแก่ได้เลี้ยงไก่โต้งไว้ตัวหนึ่ง เพื่อให้มันคอยร้องขันปลุกพวกเขาในเวลาใกล้ฟ้าสาง
ไก่โต้งจึงถูกจัดให้อาศัยอยู่ที่ท้ายหมู่บ้าน ไม่ไกลกันนัก มีหมาป่าตัวหนึ่งคอยที่จะจับไก่โต้งตัวนี้กิน จนวันหนึ่ง สุนัขจิ้งจอกเห็นโอกาสเหมาะ ไม่มีใครจึงเดินรี่ไปหาไก่โต้งทันที
เมื่อไปถึง มันจึงเอ๋ยทักขึ้นว่า “เจ้าไก่โต้งผู้งามสง่า…เจ้ารู้ไหมว่าข้ากับพ่อของเจ้าเป็นเพื่อนกัน” “ข้าจำได้ว่า เสียงขันของพ่อเจ้าช่างไพเราะนัก เจ้าเองก็คงขันได้ไพเราะเช่นกัน เจ้าจะกรุณาขันให้ข้าได้ยินสักนิดได้หรือไม่” เจ้าหมาป่าแสร้งขอร้อง ไก่โต้งได้ยินก็ยิ้มแล้วพยักหน้ารับอย่างภาคภูมิใจ
เมื่อไก่โต้งเริ่มโก่งคอขัน เจ้าหมาป่าซึ่งรออยู่รีบกระโดดขึ้นคาบไก่โต้งไว้แล้ววิ่งหนีไป ไก่โต้งตกใจ พยายามขันเสียงดังหวังให้ชาวบ้านได้ยิน เมื่อชาวบ้านได้ยินเสียงร้องของไก่โต้ง
“ดูนั่น!…หมาป่ากำลังคาบไก่ของเราวิ่งหนีไปแล้ว” ชาวบ้านตะโกนบอกกัน แล้วต่างพากันคว้าท่อนไม้ออกวิ่งไล่ตามไป
เมื่อไก่โต้งเห็นชาวบ้านวิ่งตามมา มันจึงหันมาบอกเจ้าหมาป่าว่า “เจ้าได้ยินที่พวกเขาพูดกันหรือไม่ ว่าจะไม่ยอมให้เจ้าเอาข้าไป” “ทำไมเจ้าไม่ร้องบอกพวกเขาไปว่า ข้าเป็นไก่ของเจ้า พวกเขาจะได้เลิกตาม” ไก่โต้งใช้อุบายหลอก โดยไม่ทันคิดไตร่ตรอง เจ้าสุนัขจิ้งจอกรีบเปิดปากเพื่อตะโกนทันที
จังหวะนั้นเอง เจ้าไก่โต้งรีบบินหนีไปเกาะที่กิ่งไม้แล้วหันมาพูดเยาะเย้ยว่า “เจ้านี่ช่างโง่เขลาเสียจริง ข้าไม่มีวันเป็นของเข้าหรอก”
พอดีกับที่ชาวบ้านวิ่งมาถึง ต่างช่วยกันทุบตีเจ้าหมาป่าเป็นการใหญ่… ก่อนที่จะอุ้มไก่โต้งกลับไป…หมาป่าได้แต่คร่ำครวญว่า “ข้าต้องมาเจ็บตัว แถมอดกินเจ้าไก่โต้งนั่น เพราะความเบาปัญญาของตัวข้าเองแท้ ๆ”
ไก่กับหมาป่า ,นิทานไก่กับหมาป่า, ไก่ , นิทานไก่ , หมาป่า,นิทานอีสป
ไก่โต้งจึงถูกจัดให้อาศัยอยู่ที่ท้ายหมู่บ้าน ไม่ไกลกันนัก มีหมาป่าตัวหนึ่งคอยที่จะจับไก่โต้งตัวนี้กิน จนวันหนึ่ง สุนัขจิ้งจอกเห็นโอกาสเหมาะ ไม่มีใครจึงเดินรี่ไปหาไก่โต้งทันที
เมื่อไปถึง มันจึงเอ๋ยทักขึ้นว่า “เจ้าไก่โต้งผู้งามสง่า…เจ้ารู้ไหมว่าข้ากับพ่อของเจ้าเป็นเพื่อนกัน” “ข้าจำได้ว่า เสียงขันของพ่อเจ้าช่างไพเราะนัก เจ้าเองก็คงขันได้ไพเราะเช่นกัน เจ้าจะกรุณาขันให้ข้าได้ยินสักนิดได้หรือไม่” เจ้าหมาป่าแสร้งขอร้อง ไก่โต้งได้ยินก็ยิ้มแล้วพยักหน้ารับอย่างภาคภูมิใจ
เมื่อไก่โต้งเริ่มโก่งคอขัน เจ้าหมาป่าซึ่งรออยู่รีบกระโดดขึ้นคาบไก่โต้งไว้แล้ววิ่งหนีไป ไก่โต้งตกใจ พยายามขันเสียงดังหวังให้ชาวบ้านได้ยิน เมื่อชาวบ้านได้ยินเสียงร้องของไก่โต้ง
“ดูนั่น!…หมาป่ากำลังคาบไก่ของเราวิ่งหนีไปแล้ว” ชาวบ้านตะโกนบอกกัน แล้วต่างพากันคว้าท่อนไม้ออกวิ่งไล่ตามไป
เมื่อไก่โต้งเห็นชาวบ้านวิ่งตามมา มันจึงหันมาบอกเจ้าหมาป่าว่า “เจ้าได้ยินที่พวกเขาพูดกันหรือไม่ ว่าจะไม่ยอมให้เจ้าเอาข้าไป” “ทำไมเจ้าไม่ร้องบอกพวกเขาไปว่า ข้าเป็นไก่ของเจ้า พวกเขาจะได้เลิกตาม” ไก่โต้งใช้อุบายหลอก โดยไม่ทันคิดไตร่ตรอง เจ้าสุนัขจิ้งจอกรีบเปิดปากเพื่อตะโกนทันที
จังหวะนั้นเอง เจ้าไก่โต้งรีบบินหนีไปเกาะที่กิ่งไม้แล้วหันมาพูดเยาะเย้ยว่า “เจ้านี่ช่างโง่เขลาเสียจริง ข้าไม่มีวันเป็นของเข้าหรอก”
พอดีกับที่ชาวบ้านวิ่งมาถึง ต่างช่วยกันทุบตีเจ้าหมาป่าเป็นการใหญ่… ก่อนที่จะอุ้มไก่โต้งกลับไป…หมาป่าได้แต่คร่ำครวญว่า “ข้าต้องมาเจ็บตัว แถมอดกินเจ้าไก่โต้งนั่น เพราะความเบาปัญญาของตัวข้าเองแท้ ๆ”
| คำค้นหา : | ไก่กับหมาป่า |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น